Tytuł wystawy- „Kropla do kropli”- pochodzi od staropolskiego przysłowia: „Kropla do kropli i będzie morze”. W języku angieskim istnieje ekwiwalentny zwrot: „In unity, there is strength”, co można dosłownie przetłumaczyć na polski jako „W jedności siła”.
Powracając się do przewodniego motywu, na wystawie politycznie zaangażowany sposób wyciągania wniosków pozostanie zrównoważony poprzez poezję idealizmu. Użycie powiedzenia, wyrwanego z jego codziennego użycia, stanie się zamierzoną refleksją odnoszącą się do społecznej świadomości, która czerpie z modernistycznych założeń, utopinych teoretycznych poświęceń oraz czasów kiedy takie pełne nadziei przysłowie było często wypowiadane.
Obydwa kraje- Polska i Wielka Brytania, w obecnym momencie pozostały politycznie słabe, bez wyraźnej 'trzeciej drogi'- koncepcji opozycyjnej w stosunku do prawicowego skrzydła. W tym kontekście wystawa „Kropla do kropli” przeciwstawi się ogólnej postawie- nas jako mieszkańców objętych antysocjalnym konserwatyzmem.
Zebrani na wystawie artyści odczuwają podobną frustrację na potrzebę zmiany ale również siłę tego aby móc się wypowiedzieć wspólnie, w masie. W tym wypadku nie będzie istotne czy ujawni się to w pracach, otwarcie prowokujących obecny fenomen polityczno- społeczny z jego konsenkwencjami czy też w pracach subtelnie zaangażowanych w psychologię pamięci zarówno zbiorowej jak i indywidualnej albo w metanarracjach wewnątrz używanego języka.
Artyści, począwszy od studiów magisterskich na londyńskim Goldsmiths University, regularnie realizują projekty, wnosząc wspólnie coś co można opisać jako delikatne przeważanie wpływu poprzez teoretyczne bądź konceptualne modele produkcji kulturalnej.
Artyści biorący udział w wystawie:
Johann Arens (DE)/ Tom Crawford (UK)/ Fauke Dannert (DE)/ Ross Downes (UK)/ Patrick Goddard (UK)/ JL Murthaugh (USA)/ Alicja Rogalska (PL)
Powracając się do przewodniego motywu, na wystawie politycznie zaangażowany sposób wyciągania wniosków pozostanie zrównoważony poprzez poezję idealizmu. Użycie powiedzenia, wyrwanego z jego codziennego użycia, stanie się zamierzoną refleksją odnoszącą się do społecznej świadomości, która czerpie z modernistycznych założeń, utopinych teoretycznych poświęceń oraz czasów kiedy takie pełne nadziei przysłowie było często wypowiadane.
Obydwa kraje- Polska i Wielka Brytania, w obecnym momencie pozostały politycznie słabe, bez wyraźnej 'trzeciej drogi'- koncepcji opozycyjnej w stosunku do prawicowego skrzydła. W tym kontekście wystawa „Kropla do kropli” przeciwstawi się ogólnej postawie- nas jako mieszkańców objętych antysocjalnym konserwatyzmem.
Zebrani na wystawie artyści odczuwają podobną frustrację na potrzebę zmiany ale również siłę tego aby móc się wypowiedzieć wspólnie, w masie. W tym wypadku nie będzie istotne czy ujawni się to w pracach, otwarcie prowokujących obecny fenomen polityczno- społeczny z jego konsenkwencjami czy też w pracach subtelnie zaangażowanych w psychologię pamięci zarówno zbiorowej jak i indywidualnej albo w metanarracjach wewnątrz używanego języka.
Artyści, począwszy od studiów magisterskich na londyńskim Goldsmiths University, regularnie realizują projekty, wnosząc wspólnie coś co można opisać jako delikatne przeważanie wpływu poprzez teoretyczne bądź konceptualne modele produkcji kulturalnej.
Ross Downes- kurator
Artyści biorący udział w wystawie:
Johann Arens (DE)/ Tom Crawford (UK)/ Fauke Dannert (DE)/ Ross Downes (UK)/ Patrick Goddard (UK)/ JL Murthaugh (USA)/ Alicja Rogalska (PL)
Drop after drop takes its name from the polish proverb kropla do kropli i bedzie morze.
In keeping with the theme of the show a threatened political inference is balanced with the poetry of idealism. Using a saying, now out of common usage, is a deliberate reflection pertaining to a social awareness that draws upon the utopic theoretical commitments of modernist principles and an era when such hopeful proverbs were regularly spoken. In England the equivelent proverb reads ' In unity, there is strength'.
Poland and Britain both languish politically within third way trends towards the right wing. Drop after drop is against our common positions as citizens under anti-social conservatism. Whether it is through works overtly challenging current socio-political phenomena with its macro consequences or works subtly engaged with the psychology of collective and personal memory or the metanarratives within language usage, the gathered artists feel the frustrations of needed change and the potential for this to be realized on mass.
Having met whilst studying in London on the masters programme at Goldsmiths these artists have shown together regularly, brought together by what could be described as a sensibility drawing influence from theoretical or conceptual models of cultural production.
