Pijackie Piosenki | Tomek Baran


PIJA
CKIE
PIOS
ENKI

„Więc, choć nie wierząc, że ktoś kupić zechce,
           Zapisujemy ten wiersz na serwetce
          Ołówkiem od kelnerki pożyczonym.”
     Rafał Wojaczek,
     fragm. Piosenka bohaterów VII



Czy po krytykowaniu, powrocie realnego i zmęczeniu rzeczywistością pozostaje miejsce na powrót malarstwa abstrakcyjnego? Światowe trendy pokazują, że przestrzeń ta jest dalej interesująca i podatna na eksperyment. Na rodzimej scenie artystycznej jakby go mniej.  Tomek Baran jest jednym z niewielu artystów angażujących się w tę przestrzeń. Baran eksperymentuje z technikami, fakturami, kolorami. Gnie płótna, zalewa je farbą, zamalowuje stare prace, drapie, skleja, miesza… Bada proces powstawania obrazu. Ważniejszy jest dla niego akt powstawania niż efekt końcowy, który przy tak różnych technikach bywa zaskakujący nawet dla samego twórcy. Nie ma tu jednak przypadku. Niepowtarzalny gest, unikatowy ruch pędzla, pozostawiający po sobie ślad w postaci linii na płótnie jest jednocześnie zwielokrotniony, zapełniając powierzchnię płótna gęstą siatką tworzącą plątaninę struktur. Tworzące się geometryczne figury są zachwiane. Linie wyrywają się poza ograniczającą je przestrzeń, zaburzają prostokątny kształt podobrazia. Enigmatyczne załamania, zalane gęstą farbą, zaschnięte w grube zacieki, spod których przebija kolor dawnych prac. Baran pracuje z materią obrazu. Fizyczność aktu twórczego kontrastuje z końcowym efektem minimalistycznych w formie obrazów o subtelnej elegancji, połyskliwej czarnej powierzchni. Baran hipnotyzuje plątaniną podziałów, raz regularnych, to znów lekko odchylonych, niedokończonych wprowadzających nas w inny świat. Zdystansowany od pośpiechu dnia codziennego, przywołujący postać artysty „niebieskiego ptaka”, wolnego od zobowiązań, oddalonego od rzeczywistości. Pozostaje niepokój i napięcie. Jak piosenki Matta Elliotta – melancholijne, ciężkie w formie, ale przenoszące w inny wymiar, nie koniecznie nadrzeczywistości. Bardzo realny mimo, że abstrakcyjny.






Kuratorka: Katarzyna Wąs